Belgische tennissers voor de rechtbank
In Oudenaarde is het proces gestart tegen een criminele bende die enorme winsten maakte door tenniswedstrijden te manipuleren; matchfixing als het ware. De hele zaak draait rond Armeniërs die vanuit België een netwerk op poten zetten waarbij proftennissers werden omgekocht. Een aantal Belgische ex-tennissers moeten nu ook terechtstaan. Niet minder dan 28 personen zullen zich moeten verantwoorden.
Hoe ging de bal aan het rollen?
Op een zonnige dag stapten twee Armeniërs binnen bij de Kansspelcommissie (KSC). Het waren Artur Y. en Lendrush H. Twee notoire gokkers die al geruime tijd in ons land woonden. Het tweetal was stomverbaasd toen een uitbater van een krantenwinkel hun gokrekeningen bevroor. Ze hadden namelijk enkele dagen daarvoor gewed op een tennismatch in Armenië waarbij ze €5.000 hadden ingezet en ze wonnen hierbij niet minder dan €13.000. Dit was voor de uitbater van de dagbladhandel te verdacht. Dit was de aanzet tot het grootschalig onderzoek naar matchfixing in de tenniswereld.
Waarom besloten de twee Armeniërs om zoveel geld in te zetten in België en dan nog op tenniswedstrijden zonder enig belang? Verder onderzoek bracht aan het licht dat ene Grigor S (alias Gregory) uit Brussel het kopstuk was van een bende die internationaal netwerk leidde. Zo werden meer dan 180 tennissers gevraagd om matchen te fixen.
Hoe ging ‘Gregory’ te werk?
De zich noemende Gregory ronselde tennissers van over heel Europa. Tennissers met een beduidend lager niveau in het profcircuit en die weinig naam en faam hadden waren de ideale doelwitten voor Gregory. Speurders kregen te horen van Bulgaarse, Slovaakse en Egyptische tennissers dat Gregory aan hen geld overmaakte nadat ze wedstrijden hadden vervalst. Dit gebeurde steevast via verdachte betaalconstructies en zou al meerdere jaren bezig geweest zijn.
De tennissers die voor de massale oplichting werden geronseld, hadden het vaak moeilijk om uit de kosten te komen. Ze moesten zelf hun internationale verplaatsingen en hotels bekostigen waardoor ze makkelijker te overhalen waren.
Belgische spelers
Ook Belgische spelers werden benaderd. De bekendste naam in dit onderzoek is die van oud-tennisser en voormalig Belgisch David Cup-speler Arthur De Greef. De speler uit België blijft tot nu toe altijd nog ontkennen mee te hebben gedaan aan matchfixing tijdens het tennis. De Greef werd voorlopig geschorst door de International Tennis Integrity Agency (ITIA), na aanleiding van het onderzoek naar matchfixing.
De onderzoekers vielen in 2018 binnen bij een Waalse proftennisser (35), die nog op de US Open speelde. Hij en ‘Gregory’ zouden veelvuldig telefonisch contact gehad hebben en elkaar persoonlijk ontmoet hebben.
Ook Younes Rachidi heeft een schorsing gekregen van de ITIA, Zijn naam kwam in het Belgische onderzoek aan het licht. De Marokkaanse tennisser zou een record van 135 wedstrijden gespeeld hebben waarbij matchfixing aan te pas kwam. Shérazad Reix, een 33-jarige Franse speelster kreeg ook een straf van de ITIA en dit voor de duur van vier jaar. Zij zou 4 regels van het anti-matchfixing reglement hebben overtreden.
Constante in het verhaal: ‘Gregory’ en zijn handlangers stuurden de tennissers aan en zij werden op hun beurt vergoed voor hun geleverde diensten. Dat kon gaan om het manipuleren van het eindresultaat van een wedstrijd, maar ook om specifieke spelfases. Er word in de sportwereld wel eens gezegd dat ‘Tennis’ de makkelijkste sport is om te ‘fixen’.
375 verdachte wedstrijden
De matchfixing die werd blootgelegd is niet min. Maar liefst 375 wedstrijden zouden ‘geregeld’ zijn. Bij de 182 tennissers die zich aan matchfixing zouden bezondigd hebben, zouden er 7 Belgische spelers zijn. Hoewel de meeste tennissers de aantijgingen tot op de dag van vandaag zijn blijven ontkennen, zouden de vele ‘schriftjes’ van de Armeense maffiabende iets anders vertellen.
€ 8,2 miljoen
Voor de uitbetalingen heeft de bende gebruikt gemaakt van 1.671 accounts in gokbedrijven. Ze zouden daarbij vooral aan lagerwal geraakte mensen betaald hebben geld in te zetten in gokkantoren of om online hun identiteit en bankrekening uit te lenen. Op die manier kon de fraude langer van de radar blijven.
Uiteindelijk wees het gerechtelijk onderzoek uit dat er een geldstroom van ruim 8,2 miljoen was dat door de gokbende werd ontvangen op een gespecialiseerd account voor online betalingen. Dit hallucinante bedrag zou verdiend zijn met matchfixing tussen juni 2016 en maart 2018.
